ارائه واکنشی جدید بر روی نانولوله های کربنی با هدف اتصال آزیترومایسین و کلاریترومایسین

در قسمت اول این پایان نامه، ابتدا عامل دار کردن نانولوله های کربنی تک دیواره با گروه بنزونیتریل بررسی می شود. سپس در واکنش های بعدی، برای اولین بار اتصال مستقیم آزیترومایسین و مشتق n-دمتیل به دیواره swcnt بررسی می شود. برای این هدف، پیوندهای استری یا تیوآمیدی قابل شکست، تشکیل شده تا آزیترومایسین را به swcnt متصل کنند که نتیجه آن رزونانس آزیترومایسین-نانولوله های کربنی تک دیواره است. این پیوندهای برگشت پذیر می توانند رهش مولکولی را از سطح نانولوله کنترل کنند که عموما در مواد ترکیبی مختلف بر اساس swcnt قابل کاربرد هستند. در این پروژه، فعالیت ضد میکروبی و رهایش دارویی رزونانس آزیترومایسین-نانولوله های کربنی تک دیواره نیز بررسی شده اند. در قسمت دوم، گروه های نیتریلی به آنیون تیوآمید تبدیل شده که می توانند به swcnt حمله کنند تا برای اولین بار از طریق تشکیل حلقه تیازول به swcnt متصل شود. جهت به دست آوردن شرایط بهینه واکنش، نسبت های swcnt به بنزونیتریل به کلسیم هیدرید به دقت مطالعه شده است. میزان زیادی از هیدرید فلزی منجر به تخریب swcnt می شود. پس از بررسی این شرایط، اتصال کلاریترومایسین به دیواره swcnt بررسی می شود.